Dieta przy PCOS – co jeść, a czego unikać? Najważniejsze zasady!

Zespół policystycznych jajników (PCOS) to schorzenie, które dotyka coraz więcej kobiet w wieku rozrodczym. Nie dość, że sprzyja ono niepłodności, to jeszcze utrudnia codzienne funkcjonowanie, manifestując się uporczywymi objawami. Dobra wiadomość jest taka, że można sobie z nimi skutecznie radzić, jednak należy podejść do tego kompleksowo. Jedno jest pewne – niezbędnym elementem kuracji jest zmiana nawyków żywieniowych. Jak wygląda diagnostyka i leczenie PCOS? Dieta przy zespole wielotorbielowatych jajników – co jeść, a czego unikać, żeby poczuć się lepiej? Pora Na Zdrowie odpowiada!

Czym jest zespół policystycznych jajników (PCOS)?

Zanim dowiesz się, jak powinna wyglądać dieta dla osób z PCOS, warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czym w ogóle jest to schorzenie. Otóż jest to choroba o podłożu endokrynologicznym, w której dochodzi do zaburzeń funkcjonowania jajników. Wśród powstających na nich licznych pęcherzyków nie wytwarza się ten dominujący, czyli pęcherzyk Graafa, z którego uwalniana jest komórka jajowa zdolna do zapłodnienia. W prawidłowym przebiegu cyklu pęcherzyki z czasem znikają, natomiast w przypadku zespołu policystycznych jajników obumierają i zamieniają się w torbiele.

Przyczyny rozwoju PCOS nie są do końca znane. Według doniesień naukowych jednym z wywołujących go czynników są zawirowania hormonalne, a dokładnie nadaktywność męskich hormonów płciowych. Jej powstawaniu sprzyja nadwaga i otyłość oraz nadmierna produkcja insuliny, która stymuluje syntezę androgenów. Ponadto wiele wskazuje na to, że PCOS może mieć również podłoże genetyczne. Niezależnie od jego etiologii, należy jak najszybciej podjąć się leczenia, ponieważ może on doprowadzić do rozwinięcia się innych schorzeń, w tym chorób układu krążenia, cukrzycy typu 2, a nawet nowotworów błony śluzowej macicy. Co jeszcze powinnaś o nim wiedzieć? Więcej informacji na temat PCOS – diety, objawów oraz diagnostyki znajdziesz poniżej!

DBAJ O SIEBIE PRZY PCOS POD OKIEM DIETETYKA!!!

Skorzystaj ze specjalnej oferty na pakiet rozszerzony online w cenie 350 zł zamiast 450 zł !!!

POZNAJ OFERTĘ DIETETYK PCOS ONLINE

Najczęstsze objawy zespołu policystycznych jajników (PCOS)

Po czym poznasz, że masz do czynienia z zespołem policystycznych jajników? Przede wszystkim po dość uporczywych objawach, które negatywnie wpływają na samopoczucie i utrudniają codzienne funkcjonowanie. Do tych najbardziej charakterystycznych zalicza się hirsutyzm, czyli pojawienie się nadmiernego owłosienia w miejscach, w których występuje ono u mężczyzn. Mowa o brzuchu, plecach, pośladkach, klatce piersiowej, w tym okolicach brodawek sutkowych, górnej wardze, brodzie oraz wewnętrznej stronie ud. Ponadto twoją uwagę powinno zwrócić łysienie typu męskiego, czyli wypadanie włosów z okolicy czołowo-skroniowej i ciemieniowej. Inne symptomy typowe dla zespołu wielotorbielowatych jajników to:

• rozregulowane cykle menstruacyjne,
• obniżony głos,
• zmiany trądzikowe,
• przetłuszczanie się skóry i włosów,
• wzrost wagi, zwłaszcza tycie w obrębie brzucha,
• nadmiar cukru we krwi,
• nadciśnienie tętnicze,
• wydłużony czas trwania PMS (napięcia przedmiesiączkowego),
• ból w miednicy,
• problemy ze snem,
• stany depresyjne,
• niepłodność.

Aby skutecznie poradzić sobie z powyższymi objawami, należy podejść do leczenia kompleksowo. Zanim jednak poznasz szczegółowe informacje na temat kuracji stosowanych przy zespole PCOS – diecie, suplementacji i aktywności fizycznej – dowiedz się, jakie badania wykonać, żeby potwierdzić lub wykluczyć chorobę.

PCOS – jakie badania wykonać?

Zdiagnozowanie PCOS nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. Choroba ta przypomina swoimi symptomami kilka innych przypadłości, w tym insulinooporność, hiperprolaktynemię, schorzenia tarczycy, wrodzony przerost nadnerczy, zespół Cushinga oraz inne zaburzenia nadnerczowe i przysadkowe. Nietrudno się zatem domyślić, że w pierwszej kolejności należy wykluczyć wyżej wymienione jednostki chorobowe, co wymaga czasu i cierpliwości.

Zespół policystycznych jajników diagnozuje się na podstawie różnych kryteriów. W świecie medycyny wyróżnia się m.in. kryteria rotterdamskie oraz AES (The Androgen Excess and PCOS Society). Według pierwszych z nich PCOS można stwierdzić przy pojawieniu się co najmniej dwóch z trzech poniższych objawów:

1. Brak owulacji lub oligoowulacja (owulacja pojawiająca się rzadziej niż 6 razy w roku).
2. Kliniczne objawy hiperandrogenizmu (nadmiaru androgenów).
3. Nieprawidłowości w badaniu USG (objętość jajnika powyżej 10 cm3, obecność co najmniej 12 pęcherzyków o objętości 2-9 mm).

W przypadku kryteriów AES z kolei pod uwagę bierze się następujące elementy:

1. Kliniczne objawy hiperandrogenizmu.
2. Oligoowulacja, brak owulacji i/lub nieprawidłowy obraz w USG.
3. Wykluczenie innych chorób o podłożu endokrynologicznym.

Jakie badania pomogą ci dokładnie zdiagnozować zespół policystycznych jajników? Poza USG wskazane jest wykonanie testów laboratoryjnych, zwłaszcza oznaczenie stężenia takich parametrów jak:

• TSH (hormon tyreotropowy),
• SHBG (białko wiążące hormony płciowe),
• HCG (ludzka gonadotropina kosmówkowa),
• prolaktyna,
• testosteron całkowity,
• testosteron wolny,
• 17-OHP (17-hydroksyprogesteron),
• DHEA-S (siarczan dehydroepiandrosteronu),
• androstendion,
• LH,
• FSH,
• krzywa cukrowa i insulinowa.

Pamiętaj, że diagnostyka PCOS u każdego może przebiegać nieco inaczej. Wiele zależy od twojego samopoczucia i towarzyszących ci objawów – inne badania uwzględnia się przy zaburzeniach miesiączkowania, braku owulacji i hirsutyzmie, a jeszcze inne przy podejrzeniu insulinooporności. To właśnie dlatego należy trzymać się zaleceń lekarza i bacznie obserwować swój organizm. A jakie są najskuteczniejsze sposoby leczenia PCOS? Dieta przy zespole policystycznych jajników – czym się kierować przy komponowaniu jadłospisu? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w dalszej części artykułu!

Po więcej informacji w kwestii zdiagnozowanie PCOS odsyłam do artykułu: Jak zdiagnozować PCOS, czyli badania w kierunku zespołu policystycznych jajników

Co warto jeść przy PCOS?

Jak powinna wyglądać dieta PCOS? Co jeść, a czego unikać, żeby poczuć się lepiej i uporać się z uciążliwymi objawami? Przede wszystkim warto podkreślić, że nie musi, a nawet nie powinna być ona zbyt monotonna. Wręcz przeciwnie – warto, aby była ona jak najbardziej urozmaicona i zawierała szeroką gamę substancji odżywczych. Nie mniej istotna jest stosowna podaż węglowodanów, białka oraz tłuszczów.

Węglowodany

Jako że zespół policystycznych jajników nierzadko idzie w parze z zaburzeniami metabolicznymi, powinnaś zwrócić szczególną uwagę na rodzaj węglowodanów obecnych w twoim jadłospisie. Wbrew powszechnym opiniom wcale nie musisz z nich całkowicie rezygnować, chyba że specjalista zaleci inaczej. Na co dzień stawiaj na węglowodany złożone, zwłaszcza te bogate w błonnik, które zapewniają długotrwałe uczucie sytości i zapobiegają wahaniom cukru we krwi. Na liście węglowodanowych składników możesz umieścić m.in. warzywa (najlepiej surowe), owoce jagodowe i cytrusowe, pełnoziarniste pieczywo, gruboziarniste kasze, brązowy ryż, ciemny makaron, kiszonki oraz nasiona roślin strączkowych.

Białko

W diecie na PCOS nie może zabraknąć również pełnowartościowego białka, które zasila organizm w niezbędne aminokwasy, zapobiega skokom cukru we krwi, spowalnia trawienie oraz zwiększa uczucie sytości. W menu warto uwzględnić m.in. chude mięso, w tym różne rodzaje drobiu, tłuste ryby morskie, owoce morza, jajka oraz produkty mleczne.

Tłuszcze

Aby jeszcze bardziej wspomóc leczenie PCOS dietą, koniecznie uzupełnij ją o zdrowe tłuszcze. Ich obecność w twoich posiłkach nie tylko poprawi przyswajalność niektórych witamin i korzystnie wpłynie na twoją glikemię, ale również wzbogaci twój jadłospis w cenne kwasy tłuszczowe. Doskonałym wyborem będzie oliwa z oliwek, awokado, pestki, nasiona i orzechy, żółtka jaj oraz wyżej wspomniane ryby, w tym łosoś, sardynki, śledzie i makrela.

Witaminy i składniki mineralne

W przypadku diety na PCOS bardzo ważna jest odpowiednia podaż witamin, minerałów i innych substancji odżywczych. Szczególnie istotne są witaminy z grupy B, w tym kwas foliowy i witamina B6, witamina D3, witaminy E i C, cynk, selen, chrom i wapń oraz kwasy tłuszczowe omega-3. O tym, dlaczego wymienione składniki powinny znaleźć się w diecie dla osób z PCOS, dowiesz się z dalszej części tego artykułu.

Dieta o charakterze przeciwzapalnym

Co może pomóc ci przy PCOS? Dieta o charakterze przeciwzapalnym! Jak sama nazwa wskazuje, jej głównym założeniem jest sięganie po pokarmy niwelujące stany zapalne. Są to przede wszystkim przekąski o niewielkiej ilości nasyconych kwasów tłuszczowych i niskim indeksie glikemicznym. Twoje menu powinno bazować na żywności bogatej w związki o działaniu antyoksydacyjnym, czyli neutralizującym wolne rodniki tlenowe, które przyczyniają się do nasilenia stresu oksydacyjnego. Do grupy silnych przeciwutleniaczy należą witaminy C i E, które kryją się m.in. w zielonych warzywach liściastych i produktach zbożowych, natomiast niezastąpioną bronią w walce przeciwko stanom zapalnym są kwasy tłuszczowe omega-3, w tym EPA, DHA i ALA, które znajdziesz m.in. w oliwie z oliwek, awokado, tłustych rybach oraz orzechach, pestkach i nasionach. Idealnym uzupełnieniem całości będą kiszonki i fermentowany nabiał.

Czego unikać w diecie przy PCOS?

Czego unikać przy PCOS? Dieta osoby zmagającej się z zespołem policystycznych jajników powinna być jak najmniej przetworzona, dlatego w pierwszej kolejności należy wyeliminować z niej fast foody, słodycze, słone przekąski, konserwy, wędliny, dania typu instant oraz kolorowe napoje, w tym soki – obfitują one w cukier i/lub tłuszcze trans, które zaburzają funkcjonowanie gospodarki lipidowej i węglowodanowej, nasilają stany zapalne, a także sprzyjają nadwadze i otyłości. Równie istotnym krokiem jest ograniczenie, a nawet całkowite pozbycie się pokarmów o wysokim indeksie glikemicznym, w tym białej mąki, słodzonych serków i jogurtów, płatków śniadaniowych, białego ryżu oraz suszonych i kandyzowanych owoców. Kobiety borykające się z nadciśnieniem powinny dodatkowo uważać na ilość soli w swoich posiłkach. Przygotowując swoje potrawy, zrezygnuj ze smażenia na rzecz duszenia, gotowania, grillowania i pieczenia.

Ile wody pić przy PCOS?

W przypadku zespołu PCOS dieta przeciwzapalna – i każda inna polecana przez specjalistów – nie będzie kompletna bez odpowiedniego nawodnienia. Podstawą jest oczywiście czysta woda, którą powinnaś pić regularnie, najlepiej małymi łyczkami. Według oficjalnych zaleceń osoba dorosła powinna przyjmować około 2-2,5 litra płynów dziennie. W razie potrzeby możesz sięgać również po napary ziołowe – szczególnie polecana jest herbatka z mięty zielonej, która niweluje objawy hirsutyzmu. Świetną opcją będą także zioła obniżające poziom cukru we krwi, w tym liście morwy białej, rutwica lekarska, kozieradka, berberys zwyczajny oraz kora cynamonu. Uwaga – jeśli stwierdzono u ciebie zaburzenia metaboliczne i przyjmujesz leki hipoglikemizujące, przed wprowadzeniem jakichkolwiek ziół do swojego menu koniecznie skonsultuj się z lekarzem.

Aktywność fizyczna a zespół policystycznych jajników

Leczenie PCOS dietą to niejedyny sposób walki o poprawę zdrowia. Równie istotną rolę odgrywa tutaj odpowiednio dobrana aktywność fizyczna, będąca jednym z filarów leczenia. Zarówno wysiłek siłowy, jak i aerobowy poprawiają wrażliwość tkanek na insulinę, niwelując tym samym problemy metaboliczne u większości pacjentek.

Wśród zaleceń dla pań z PCOS znajduje się 150 minut ćwiczeń tygodniowo, w tym ok. 90 minut wysiłku o umiarkowanej lub wysokiej intensywności. Oprócz tego wskazana jest codzienna dawka ruchu, np. spacery, joga, pilates, bieganie, rower lub basen. Warto również ograniczyć siedzący tryb życia, włączając tzw. przekąski ruchowe do codziennej rutyny.

Jakie korzyści niesie za sobą aktywny tryb życia przy zespole policystycznych jajników? Więcej ruchu w połączeniu z dietą na PCOS skutkuje redukcją poziomu insuliny i glukozy na czczo, poprawą lipidogramu oraz zmniejszeniem poziomu cholesterolu LDL i trójglicerydów. Ponadto u kobiet dbających o stosowną ilość ćwiczeń każdego tygodnia można zauważyć obniżenie wskaźnika HOMA-IR, poprawę wskaźników antropometrycznych, a także niższe tętno spoczynkowe. Wszystkie te zmiany prowadzą do znacznie lepszego samopoczucia.

Suplementacja w PCOS

Oprócz leczenia PCOS dietą i aktywnością fizyczną zadbaj o suplementację, kierując się swoimi objawami. Wybierając konkretne specyfiki, pamiętaj, że nie mogą one stanowić substytutu zróżnicowanego jadłospisu. Jakie substancje są najważniejsze w kontekście zespołu policystycznych jajników? Poniżej znajdziesz te najbardziej godne uwagi!

Inozytol – uwrażliwia tkanki na działanie insuliny, zmniejsza wskaźnik HOMA-IR, zwiększa stężenie białka wiążącego hormony płciowe i wycisza symptomy hiperandrogenizmu. Poprawia on zarówno funkcjonowanie jajników, jak i metabolizm, łagodząc dolegliwości charakterystyczne dla PCOS.

Probiotyki i prebiotyki – sprzyjają poprawie składu mikroflory bakteryjnej jelit, dzięki czemu stabilizują poziom cukru we krwi.

Witamina D3 – przyczynia się do sprawniejszego funkcjonowania gospodarki hormonalnej, lipidowej i węglowodanowej. Wspiera ona pracę receptorów wytwarzających insulinę i aktywuje enzym odpowiedzialny za przekształcanie testosteronu do estrogenów.

Magnez – polepsza profil metaboliczny. Jego deficyt nierzadko prowadzi do zaostrzenia insulinooporności, ponieważ uczestniczy on w metabolizmie glukozy.

N-acetylo-L-cysteina (NAC) – redukuje poziom męskich hormonów, przez co zmniejsza hirsutyzm i reguluje cykle miesiączkowe. Wykazuje ona także silny potencjał przeciwutleniający i wycisza insulinooporność.

Kwasy omega-3 – korzystnie oddziałują na funkcjonowanie gospodarki węglowodanowej, zmniejszają stany zapalne i zwiększają wrażliwość na insulinę. Ich regularna suplementacja obniża również wskaźniki antropometryczne.

Selen i cynk – pozytywnie oddziałują na gospodarkę insulinową, usprawniają pracę układu odpornościowego, neutralizują wolne rodniki i poprawiają wyniki lipidogramu.

Berberyna – substancja pozyskiwana z berberysu zwyczajnego, która stabilizuje glikemię i wykazuje podobne działanie do popularnych leków hipoglikemizujących. Jej dodatkowym atutem jest zdolność do modulacji mikrobioty.

Karnityna – jej deficyt zwiększa ryzyko rozwoju insulinooporności i hiperandrogenizmu. Wyrównanie jej niedoboru poprawia owulację poprzez zwiększenie stężenia estradiolu, czyli biologicznie aktywnego estrogenu.

Melatonina – zmniejsza poziom męskich hormonów, korzystnie działa na profil lipidowy, reguluje dobowy rytm wydzielania insuliny i pozwala na uporanie się z nieregularnymi cyklami miesiączkowymi.

Po więcej materiały odnośnie suplementacji przy PCOS odsyłam do artykułu: Suplementacja przy PCOS – co warto stosować?

Zespół policystycznych jajników a ciąża – podstawowe informacje

Jednym z najczęstszych powikłań PCOS są cykle bezowulacyjne – w ich przebiegu nie wykształca się dominujący pęcherzyk Graafa, a co za tym idzie – zapłodnienie nie jest możliwe. Ponadto dochodzi do nadprodukcji androgenów, które również nie pozostają bez znaczenia w kontekście płodności. Na szczęście istnieje co najmniej kilka sposobów na zwiększenie swojej szansy na zostanie rodzicem.

W celu poprawy swoich rokowań powinnaś podejść do tematu kompleksowo. Oprócz zmian w jadłospisie, zadbania o odpowiednią wagę, wdrożenia suplementacji i ograniczenia stresu, warto wyeliminować ze swojego życia szkodliwe substancje. Mowa tutaj przede wszystkim o alkoholu, tytoniu oraz związkach endokrynnie czynnych (EDC), które mogą dodatkowo osłabiać funkcjonowanie gospodarki hormonalnej i prowadzić do problemów z płodnością. Na które z nich należy zwrócić szczególną uwagę? M.in. na pestycydy, bisfenol A, dioksynę oraz ftalany.

Powyższe działania powinny iść w parze z farmakoterapią dobraną przez lekarza prowadzącego. Podstawowym protokołem w PCOS są leki wywołujące jajeczkowanie, zwykle na bazie letrozolu, gonadotropin lub klomifenu. Inną, często ostateczną opcją są zabiegi, w tym kauteryzacja jajników, oraz metoda in vitro.

Więcej w temacie PCOS i ciąży dowiesz się z artykułu: PCOS a ciąża, czyli jak zajść w ciążę przy PCOS? Czy dieta może pomóc?

Jak schudnąć przy PCOS?

Utrata wagi w przebiegu PCOS ma pozytywny wpływ na wyrównanie dysbalansu hormonalnego. W jej wyniku obniża się poziom androgenów, w tym testosteronu, które nie pozostają bez znaczenia dla zaostrzenia trądziku, wypadania włosów, wahań nastroju, insulinooporności, problemów sercowo-naczyniowych oraz hirsutyzmu.

W niektórych przypadkach umiejętność komponowania zbilansowanych posiłków nie wystarczy do pozbycia się nadprogramowych centymetrów w talii. Jeśli masz nadwagę, powinnaś wprowadzić niewielki deficyt kaloryczny, który przyspieszy cały proces. Nie zaleca się jednak cięcia energetycznego przekraczającego 500 kcal, ponieważ może to przynieść odwrotny skutek do zamierzonego. Podczas stosowania diety redukcyjnej nie zapominaj także o poprawnym rozkładzie makro i mikroskładników oraz stosownej suplementacji.

Aby zoptymalizować przebieg odchudzania przy PCOS, dorzuć do zdrowej diety ćwiczenia fizyczne, które zwiększą twoją wrażliwość na insulinę. Kropką nad i będzie odpowiednia ilość regenerującego snu, ograniczenie stresu i znalezienie czasu na odrobinę relaksu w ciągu dnia.

Diety przy zespole policystycznych jajników (PCOS)

W przypadku PCOS dieta to główny fundament, na którym opierają się pozostałe elementy terapii. Jej nadrzędną rolą jest ustabilizowanie poziomu glukozy we krwi, poprawienie wrażliwości na insulinę i redukcja wagi. Do dyspozycji masz co najmniej kilka modeli żywieniowych, które ci to ułatwią. Z pomocą przyjdzie ci zarówno dieta redukcyjna, jak i niskowęglowodanowa oraz – w razie potrzeby – ketogeniczna lub bezglutenowa. Czym charakteryzują się poszczególne z nich?

Dieta redukcyjna przy PCOS

Szukasz skutecznego sposobu na to, jak schudnąć z PCOS? Wiedz, że jednym z najskuteczniejszych sposobów jest zastosowanie diety redukcyjnej. Badania pokazują, że utrata nadprogramowych kilogramów u kobiet z zespołem policystycznych jajników pomaga obniżyć stężenie hormonów androgenowych, prowadząc do wyciszenia przykrych dolegliwości.

Pamiętaj, aby przy wprowadzaniu cięcia energetycznego do swojego menu kierować się zdrowym rozsądkiem i nie przekraczać pułapu 300-500 kcal. Dobrze dobrana kaloryczność zapewnia utratę uporczywej tkanki tłuszczowej oraz utrzymanie cennej tkanki mięśniowej.

Więcej na temat diety redukcyjnej przy PCOS przeczytasz w artykule: Dieta redukcyjna przy PCOS – co musisz wiedzieć?

Dieta redukcyjna powinna opierać się na regularnych posiłkach, bazujących na węglowodanach złożonych, pełnowartościowym białku oraz dobrej jakości tłuszczach. Nie zapomnij o uwzględnieniu w niej pokarmów o niskim i średnim indeksie glikemicznym, a także o korzystnym indeksie insulinowym.

Dieta niskowęglowodanowa przy PCOS

Dieta niskowęglowodanowa – nierzadko polecana przy PCOS – zmniejsza udział energii pochodzącej z węglowodanów na rzecz tej pozyskiwanej z białka i zdrowych tłuszczów. Jej głównym założeniem jest ograniczenie dziennej podaży cukrów do maksymalnie 150 g. Korzyści, jakie niesie za sobą ten model żywieniowy, to przede wszystkim niższa glikemia poposiłkowa, redukcja masy ciała, zniwelowanie nadciśnienia, poprawa lipidogramu oraz zmniejszenie dawek leków.

Wybierając źródła cukrów, sięgaj po te o niskim i średnim indeksie glikemicznym. W twoich daniach doskonale sprawdzą się zielone warzywa liściaste, oliwki, ogórki, szparagi, pomidory, cukinia, bakłażan, papryka, rzodkiewka oraz warzywa kapustne. Lista rekomendowanych pokarmów zawiera także awokado, cytrusy, truskawki oraz jagody i borówki. W niskowęglowodanowej diecie dla osób z PCOS warto uwzględnić również kaszę gryczaną, ryż długoziarnisty oraz chleb na zakwasie.

Więcej na temat diety niskowęglowodanowej przy PCOS przeczytasz w artykule: Dieta niskowęglowodanowa przy PCOS – co musisz wiedzieć?

Dieta ketogeniczna przy PCOS

Jak schudnąć przy PCOS? Dla wielu kobiet korzystnym rozwiązaniem może okazać się wdrożenie diety ketogenicznej. Jest ona bardziej rygorystyczna niż ta niskowęglowodanowa, ponieważ ogranicza spożycie cukrów do 50 g na dzień. Ich miejsce w menu zajmują głównie dobrej jakości tłuszcze.

Podobnie jak w przypadku pozostałych modeli odżywiania, dieta ketogeniczna powinna bazować na posiłkach, które dostarczają niezbędnych mikroelementów i witamin. Na twoim talerzu powinno zagościć mięso, tłuste ryby morskie, oleje, w tym oliwa z oliwek oraz olej z wiesiołka, ostropestu, czarnuszki i lniany, a także nasiona i orzechy oraz nabiał i jajka.

Wprowadzenie organizmu w stan ketozy reguluje rozchwianą gospodarkę węglowodanową, dlatego wiele pacjentek doświadcza poprawy samopoczucia i wyciszenia większości dolegliwości, w tym wahań nastroju, spadków energii i problemów z utratą zbędnych kilogramów. Warto jednak podkreślić, że dieta ketogeniczna nie jest wskazana dla każdego.

Więcej na temat diety ketogenicznej przy PCOS przeczytasz w artykule: Dieta ketogeniczna przy PCOS – co musisz wiedzieć?

Dieta bezglutenowa przy PCOS

Wśród modeli żywieniowych niwelujących symptomy PCOS znajduje się także dieta bezglutenowa, którą powinny bezwzględnie stosować kobiety zmagające się z celiakią. Jest to choroba szczególnie niebezpieczna dla pań planujących macierzyństwo, ponieważ zwiększa ryzyko wystąpienia znacznych niedoborów pokarmowych, a do tego utrudnia zajście w ciążę.

Jak sama nazwa wskazuje, bezglutenowa dieta dla osób z PCOS całkowicie wyklucza źródła kompleksu białek, jakim jest gluten. Przygotowując plan żywienia, należy wziąć pod uwagę, że kryje się on w wielu gotowych produktach spożywczych, w tym sosach, budyniach, musli, kaszkach oraz słonych i słodkich przekąskach. Jako że jest to mocno eliminacyjny sposób odżywiania, należy zadbać o jak największą odżywczość swoich posiłków, aby uniknąć deficytów ważnych witamin i minerałów.

Więcej na temat diety bezglutenowej przy PCOS przeczytasz w artykule: Dieta bezglutenowa przy PCOS – co musisz wiedzieć?

Źródła:

• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6902362/
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5563096/
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9576888/
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8308369/
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8982783/
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9340349/
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35180821/
• https://journals.viamedica.pl/ginekologia_polska/article/download/45925/32716
• https://journals.viamedica.pl/forum_zaburzen_metabolicznych/article/view/56330/44469
• https://www.czytelniamedyczna.pl/2960,postepy-w-rozpoznawaniu-i-leczeniu-zespolu-policystycznych-jajnikow.html
• https://journals.viamedica.pl/forum_zaburzen_metabolicznych/article/view/75697
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28558523/
• https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1472648310602489
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12057717/
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3941370/
• https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S111056901730208X